Dina sana umaasa pa sa sandaling ikaw ay makakasama at kapiling kopa sapagkat ang pag ibig moy nag laho na.
Hangad mo man ay maganda sa buhay, pero minsan may mga tao o bagay talagang hahadlang sayo kahit na sabihin na nag susumikap ka para sa sarili mo.
Mahirap talaga kapag nag iisa ka sa buhay, sobrang lungkot at walang kulay wala kang kausap o kasama kundi sarili molang talaga.
Nang dahil sayo nabago ang ikot ng mundo ko na dating mapayapa ngayon ay magulo hindi ko alam kung paano at bakit naging ganto umibig lang naman ako sa isang katulad mo.
Napaka sakit kuya ang sinapit ng aking buhay biroin mong nag tatrabaho kalang para sa pamilya mo pero nagawa kapang lokohin at iwanan nakkapang lumo man pero nandun nayun.
Diba ikaw na ang may sabi na tayong dalwa ay hanggang sa huli, ngunit hindi nka nanatili pinag taksilan mo ako ng walang kadahilanan akala ko sakin kalang.
Sabi mo noon saken pag balik na pag balik mo babawe ka pero bakit nung bumalik ka wala man lang nag bago hindi ka naman bumawe magaling kalang talaga sa salita kulang kanaman sa gawa.
Noon akala ko nung una puro saya at pag mamahal lang ang mararamdaman mo pag nag mahal ka ng sobra pero napag tanto ko na hindi pala totoo yun dahil mula nung nag mahal ako ng sobra sobra ako yung nawalan.
HIndi ko makakalimutan ang sakit na iniwan mo simula nung niloko mo ako sobrang sama ng nadama ko mula sayo hindi kona kilala ang sarili ko kung may halaga paba ako sayo..
Isa dalawa tatlo bakit mo ako ginaganito? nag kulang ba ako sayo? hindi paba sapat lahat ng mga ginawa ko para sayo ano pa bang gusto mong mangyare, may kulang padin ba saken kaya mo ako nagagawang lokohin?.