Bakit puro horror ang palabas kapag Halloween? Bakit hindi puro love stories? ‘Di ba nakakatakot din namang magmahal
“Alam mo kung anong costume ko ngayong Halloween? Commitment. Doon ka takot ‘di ba?” [Rough translation: “
“Everyone’s wearing costumes and masks while I’m wearing my daily fake smile. (It makes a perfect mask.)”
“Sana espirito na lang ako para kahit ‘di mo pa ‘ko nakikita, tumitili ka na.”
“Buti pa yung lapida, may date.”
“Daig mo pa ang patay sa sobrang panlalamig mo sa’kin.”
“Sumalangit nawa ang kaluluwa ng relasyon nating namayapa na.”
“Buti pa yung patay, inaalala, samantalang ikaw, buhay na buhay, pero binabalewala!”
“Mas maniniwala pa ‘ko sa mga multo kaysa sa mga sinasabi mo.”
“Costume? Mag-zombie ka na lang kaya? Tutal, sanay ka na namang maghabol sa taong hindi ka gusto.”
‘Di kita nakita sa party. Anong costume mo?” “Forever. Kaya ‘di mo ako mahanap.”
