Nakakabighani ang pag-ibig, ngunit may mga pagkakataon na ang love story ay nagiging parang kanta na hindi mo na kailangang maging bahagi. Masakit ang maranasang maging kasama sa kwento na hindi mo dapat pina-eksena. Ang pag-ibig ay parang biyahe na puno ng landas. Pero minsan, may paghinto, may pagtatapos. Hindi lahat ng kwento ay may happy ending at masakit isipin na ikaw ay isang bahagi ng istoryang hindi mo na kailangang ipagpatuloy. Nangyayari ito, minsan biglaan, minsan unti-unti. Pero ang importante ay ang pag-accept sa katotohanang kahit gaano mo pa kagusto, hindi lahat ng relasyon ay itinadhana. Sa pag-ibig, minsan mas mabuting maging malaya, kaysa maging prisionero ng isang kwento na hindi na makakapagdala ng saya. Ito’y pagkakataon para sa paglago at pag-rediscover sa sarili. Huwag matakot sa pagtatapos ng isang kabanata, dahil sa bawat pagtatapos, may bagong simula. Tanggapin ang sakit, palayain ang pusong nagmamahal at hayaang dumating ang tamang panahon para sa panibagong kwento. Sa pag-iwan ng kwento na hindi kayang ipagpatuloy, binubuksan natin ang pinto sa mas magandang plot na naghihintay.
