In the shadows of a moonlit night, Where tears cascade like gentle rain, There echoes a tale of love’s cruel plight, A melody of heartache, sorrow, and pain. Sad love, a haunting symphony, That echoes through the corridors of time, In every ache, a silent plea, For solace in this bittersweet rhyme. In whispered words […]
It’s better to walk alone than with a crowd going in the wrong direction.
Ang mga salitang ‘mahal kita’ ay parang kandilang maikli – madaling mawala at maglaho.
Ang mga kahapon ay nagdudulot ng lungkot, ngunit ang pag-asa ay nakaabang sa bukas.
“Masakit man ang pag-ibig, mas masakit ang mawalan ng pag-asa na ito’y magtagumpay.
“Sa pag-ibig, ang saya’y madalas na nauuwi sa lungkot, at ang ngiti, minsang nagiging luha.”
“The worst feeling is pretending you don’t care about something when it’s all you seem to think about.”
sa mundong walang kasiguraduhan, hindi mona alam kung saan ang iyong kalalagyan isip man ay puno ng kung ano ano iisa lang ang dapat mong mahalin kundi ang sarili mo.
Nooong una akala ko wala nanag katapusan ang bawat sandali dahil kasama kita pero hindi pala sa lahat ng oras at panahon ay hanggang dulo minsan pala may katapusan den ang lahat na ang akala mo ay wala na.
Hangad mo man ay maganda sa buhay, pero minsan may mga tao o bagay talagang hahadlang sayo kahit na sabihin na nag susumikap ka para sa sarili mo.